SGA-Consultancy

Instanties mogen beslag leggen op de bonus van 1.000 euro voor zorgmedewerkers. Dat heeft de voorzieningenrechter van de rechtbank Noord-Holland besloten in een kort geding. Wel is het volgens de rechter goed mogelijk dat een schuldeiser af zal zien van de beslaglegging, uit respect en waardering voor de zorg in deze moeilijke tijd.

Zorgbonus
Door een subsidieregeling van de overheid kunnen zorgmedewerkers via hun werkgever in aanmerking komen voor een zorgbonus van 1.000 euro bij een uitzonderlijke prestatie in het kader van corona. Wanneer loonbeslag is gelegd op het inkomen van die zorgmedewerker, is de vraag of dit eenmalige extraatje hier ook onder valt. Hierover wordt verschillend gedacht. De Koninklijke Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders (KBvG) besloot daarom deze vraag namens de gerechtsdeurwaarder voor te leggen aan de rechter, samen met de Landelijke Organisatie Sociaal Raadslieden (LOSR, Sociaal Werk Nederland). Afgelopen vrijdag diende de zaak voor de voorzieningenrechter in Alkmaar, vandaag is de uitspraak gedaan.

Beslag is wettelijk mogelijk
Verschillende instanties, waaronder de Belastingdienst, hebben laten weten geen beslag te zullen leggen op de zorgbonus. In zijn beslissing van vandaag komt de voorzieningenrechter tot het oordeel dat een beslag op de zorgbonus wettelijk echter wel is toegelaten. Een belangrijk argument daarbij is dat een meerderheid in de Tweede Kamer na de invoering van de zorgbonus tegen een beslagverbod was. Als de gerechtsdeurwaarder beslag legt op de zorgbonus, maakt hij daarmee geen misbruik van recht.

Aparte beslaglegging in overleg met schuldeiser
In een tweede onderdeel van de beslissing legt de voorzieningenrechter uit dat de zorgbonus niet onder al lopende loonbeslagen valt. Er zal dus apart beslag voor moeten worden gelegd. De voorzieningenrechter raadt de gerechtsdeurwaarder aan hierover contact op te nemen met de schuldeiser. De schuldeiser maakt dan de afweging of de zorgbonus daadwerkelijk in beslag moet worden genomen, of dat de zorgmedewerker deze als waardering voor de bijzondere inzet zelf mag houden. Volgens de voorzieningenrechter is het goed mogelijk dat een schuldeiser af zal zien van de beslaglegging op de zorgbonus, uit respect en waardering voor de zorg die in deze moeilijke tijden door de schuldenaar is verleend en waarschijnlijk nog steeds wordt verleend.

Bron: Rechtspraak.nl

Uitspraak Rechtbank, ECLI:NL:RBNHO:2021:233

Het risico dat werknemer al bij het aangaan van de arbeidsovereenkomst volledig arbeidsongeschikt is voor de aangeboden functie is voor de werkgever nu per 01-01-2011 de wettelijke uitsluitingsgrond daarvoor is vervallen. Een beroep op een wilsgebrek is bevestigd bij arrest van 7 februari 2020 van de door de Hoge Raad (ECLI:NL:HR:2020:213), maar dat leidt niet per definitie tot vernietiging van de arbeidsovereenkomst. De Rechtbank Noord-Holland overwoog daartoe in ECLI:NL:RBNHO:2020:10662 het volgende:

5.4 Het beroep op dwaling kan derhalve alleen slagen, indien vast komt te staan dat [werkneemster] wist of had moeten begrijpen dat de kwaal haar ongeschikt maakte voor de functie waarnaar zij solliciteerde. Op grond van artikel 150 Rv ligt de bewijslast hiervoor bij degene die zich op de dwaling beroept (Hoogvliet).

5.5 Dat Hoogvliet tijdens de sollicitatie ook inzage heeft gegeven in de bij de functie behorende fysiek belastende werkzaamheden (zoals werken met containers, vakkenvullen en schoonmaken van de winkel) is door [werkneemster] gemotiveerd betwist en daarmee niet komen vast te staan. Dat dat tijdens de introductiedag wel is gebeurd, is evenmin gebleken en bovendien niet relevant. De arbeidsovereenkomst was op dat moment al gesloten, zodat van een wilsgebrek bij de totstandkoming van de overeenkomst geen sprake kan zijn geweest. De kantonrechter is gelet op het voorgaande van oordeel de gestelde dwaling feitelijke grondslag mist en dat niet van een geschonden mededelingsplicht is gebleken.

Uit deze uitspraak blijkt dat het van belang is om bij het aangaan van een arbeidsovereenkomst een volledig beeld van de inhoud van de functie en mogelijke fysieke belasting te geven en duidelijke vragen te stellen aan de potentiele werknemer of die tot het volledig uitvoeren van die taken en verantwoordelijkheden die bij de functie horen in staat is. Als je dit nalaat en je pas na het einde van de proeftijd de bevestiging krijgt dat werknemer niet geschikt is voor de functie loop je achter de feiten aan. Als de ongeschiktheid al tijdens de proeftijd blijkt zoals in deze casus, dan wreekt het nalaten zich veel eerder.

Ontslag tijdens de proeftijd voorkomt niet dat de kosten van de ZW en/of WGA-uitkering aan de werkgever worden toegerekend voor de gedifferentieerde premie Whk. En als de werkgever ERD’er is voor de ZW en/of de WGA, dan zijn de uitkeringslasten voor rekening van de werkgever of diens verzekeraar.